Een reisje naar de Algarve Cup. Dat is precies wat twee weken geleden in mijn agenda stond. Ik leende de auto van een vriendin en reed van Lissabon naar Albufeira. De Algarve dus. Daar werd immers het vriendschappelijke toernooi voor vrouwenvoetbalsters gehouden.

Mijn reis begon vanuit het drukke Lissabon. Vanuit het centrum van de stad reed ik richting de snelweg. Vanaf daar was mijn reis eerlijk gezegd ook meteen niet boeiend meer. Meer dan tweehonderd kilometer reed ik alleen maar rechtdoor op de snelweg. Heuveltje op, heuveltje af. Dat was wellicht het enige spannende aan de hele trip.

Want hoe zeer ik af en toe ook probeerde om steevast 120 kilometer per uur te blijven rijden, soms lukte het gewoon niet door de verschillende heuvels. Ach, wat maakte het ook uit. Er was verder geen kip op de weg. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de A2 of de A7 in Nederland was de weg van Lissabon naar de Algarve heerlijk rustig.

Algarve Cup

De Algarve Cup begon met een openingspersconferentie waarbij alle coaches kort aan het woord kwamen. Met alle toplanden die in actie kwamen verwachtte ik veel media-aandacht voor het toernooi. Niets bleek minder waar. Het aantal aanwezige journalisten kon ik op twee handen tellen.

Het waren bovendien vooral Portugese journalisten die de conferentie in Albufeira bezochten. Daarnaast waren er enkele buitenlanders, waaronder ik.

De organisatie leek dan ook niet geheel ingespeeld op buitenlandse journalisten. En dat leidde tot ‘taalissues’. Er was weliswaar een vertaalster aanwezig, maar daar bleken we maar weinig aan te hebben.

Portugees

Toen de Portugese bondscoach Fransisco Neto aan het woord kwam, werd er immers al snel geschakeld van Engels naar Portugees. Gelukkig kon ik dat, als Nederlandse journalist die in Portugal woont, wel verstaan.

Neto begon zijn relaas over de Algarve Cup en de voorbereidingen op de Europese kampioenschappen in Nederland, maar dat leek de vertaalster van het toernooi weinig te interesseren. De eerste Portugese vraag en het antwoord vertaalde ze nog keurig, maar bij de tweede zei ze simpelweg: ‘dat was min of meer dezelfde vraag en hetzelfde antwoord.’

De Portugese bondscoach herhaalde weliswaar het een en ander, maar kwam ook met (interessante) nieuwe informatie.

Eerste overwinning

De Oranjeleeuwinnen begonnen de Algarve Cup sterk met een 1-0 overwinning op China. Op de perstribune werd ik gefeliciteerd door de Chinese journalist die naast me zat.

De Portugezen vroegen me slechts hoe je de naam van de scorende Renate Jansen moest uitspreken. Verdere interesse was er van hun kant niet. Waarschijnlijk was Nederland-China voor de Portugese journalisten slechts een verplicht nummer.

Voor mij en de Chinese journalist was dat niet het geval. Wij wilden onze coaches graag nog even spreken. En dus wandelden we naar de mixed zone.

Een kort interview met bondscoach Sarina Wiegman was mijn plan. Mijn Chinese collega wilde met de bondscoach van zijn land spreken. De Portugese organisatie had echter andere plannen.

Wat nou persconferentie! 

Het moest een ‘persconferentie’ worden. Voor twee journalisten weliswaar. De mediamanager stelde twee vragen en die werden door de coaches beantwoord in het Engels. Daarna mochten wij onze vragen stellen. In onze eigen taal. De Chinese journalist had natuurlijk geen flauw benul waar Wiegman over sprak en vroeg mij achteraf voor een vertaling.

Ik had het makkelijker met het verstaan van de Chinese coach. Die sprak geen Chinees, maar Frans. En hij had een vertaler bij zich die zijn quotes vertaalde naar het Engels.

Na het korte intermezzo in de mixed zone bedankte de Chinese journalist me voor mijn vertaling. “Op naar de volgende wedstrijd,” zei hij.

Revanche

De tweede partij van de Algarve Cup verloor Nederland met 3-2 van Australië. Daarna wist de ploeg onder leiding van bondscoach Sarina Wiegman zich weer te herpakken.

Zo versloegen ze vice Olympisch kampioen Zweden met 1-0. Vorig jaar speelden de Oranjeleeuwinnen nog met 1-1 gelijk tegen de ploeg uit Zweden. Erger nog, het gelijkspel betekende het einde van de Olympische droom van de Nederlandse voetbalsters.

Een te korte terugspeelbal van Kelly Zeeman vormde destijds de aanleiding voor de 1-1 van de Zweedse ploeg. “Dat ging gewoon op een ongelukkige manier. Natuurlijk denk ik er nog weleens aan terug. Het is mooi dat we nu hebben kunnen winnen,” vertelde Zeeman in Portugal.

Goede test

Er was echter weinig tijd om stil te staan bij de overwinning op Zweden. De partij om de vijfde plaats stond immers al gauw voor de deur. Met 3-2 versloegen de Oranjeleeuwinnen de vicewereldkampioen Japan.

De Algarve Cup was dan ook een goed meetmoment richting de EK in eigen land. “We hebben hiermee wel iets doorbroken. We roepen immers steeds dat we met de top mee willen. Voetballend kunnen we ook zeker met de top mee, maar op cruciale momenten krijgen we vaak nog tegengoals of maken we fouten. In Portugal hebben we laten zien dat we het kunnen en dat geweldig,” besloot bondscoach Sarina Wiegman achteraf.

Voor Goal.com maakte ik achteraf dit verslag over de Algarve Cup.