Op één been én met krukken meedoen aan de Great Wall Marathon in China. Michael Robbert Brans praat erover alsof het de normaalste zaak van de wereld is, maar diep van binnen beseft hij dat hij op weg is naar iets bijzonders.
Voor De Stentor bezocht ik hem tijdens een training en interviewde ik hem over zijn nieuwste uitdaging. Het verhaal lees je hieronder.
Een bizarre uitdaging waar je nauwelijks op kunt trainen. Zo noemt Michael Robbert Brans (37) uit Zeewolde zijn eerstvolgende project. Vandaag verschijnt hij, op één been én met krukken, aan de start van de halve marathon op en rondom de Chinese muur. In vijf uur tijd wil hij de eindstreep van de 21,1 kilometer bereiken.
Dagelijks is hij daarom te vinden bij Tough Ground, de door hem opgerichte trainingslocatie voor CrossFit en Obstacle Course running in Almere. ,,Ik ben altijd druk met sporten, maar op al die trappen en steile vlakken bij de Chinese muur valt nauwelijks te trainen. Dat wordt een hele uitdaging, vooral met krukken. Fysiek de grip blijven houden is het allerbelangrijkste,” vertelt hij.
In 1995, 1998 en 2001 kreeg Brans te maken met kanker en daardoor mist hij zijn rechterbeen. Inmiddels gebruikt hij zijn beperking om anderen te inspireren en motiveren. ,,Uitdagingen horen daar ook bij. Ik krijg vaak de vraag waarom het bij mij altijd zo extreem moet. Maar dat is hoe ik ben, dat geeft me energie. Elk jaar wil ik minstens één uniek project hebben. Dit jaar is dat 21,1 kilometer op de Chinese muur.”
Zijn ervaring met tientallen obstacle runs moet hem uiteindelijk naar de eindstreep helpen. ,,Ik heb het wereldrecord op de vijf kilometer, gerend met krukken en op één been, in handen. Maar zo’n steile halve marathon, zoals op de Chinese muur, heb ik nog nooit gerend. De Ben Nevis, de hoogste berg van Schotland komt het meest in de buurt, denk ik.”
Die berg beklom hij ruim twee jaar geleden, vertelt hij terwijl er een glimlach van trots op zijn gezicht verschijnt. ,,De Ben Nevis was ongeveer dertien kilometer. Binnen tien uur tijd was ik de berg op en af. Ik was helemaal kapot, maar het was echt geweldig. Al snel dacht ik aan nieuwe uitdagingen.”
Voor Brans kan het immers niet gek genoeg. ,,Laten we eerlijk zijn: ik had ook voor de halve marathon in Amsterdam kunnen kiezen. Maar het is de Chinese muur geworden. Ik houd wel van extreme dingen. Het is hartstikke speciaal dat ik daar straks aan de start sta. Maar ook bizar. Het wordt keihard werken.”
Binnen vijf uur tijd hoopt Brans de eindstreep uiteindelijk te bereiken. ,,Ik heb gelezen dat je er maximaal acht uur over mag doen. Dat is wel erg lang. Dan komt de bezemwagen en dat moet ik niet hebben. Gelukkig zitten er naast de steile vlakken ook vlakke stukken in het parcours. Dat maakt het hopelijk wat beter te behappen.”
Als hij de finish bereikt, is hij bovendien de eerste sporter op één been én met krukken die de halve marathon op de Chinese muur afrondt. “Dat gaat echt wel een dingetje worden denk ik. Er is nu al best heel veel (media)aandacht voor mij en mijn maatje Rick Geurtsen, die de halve marathon op een prothese gaat lopen. Via onze speciale challenge, de Runwithus2challenge, doen er daarnaast meer dan 1500 mensen virtueel met ons mee via een app. Als wij het kunnen, kan iedereen het.”
In China zijn Brans en Geurtsen naar alle waarschijnlijkheid de enige twee lopers mét beperking op de Chinese muur. Maar daar is Brans naar eigen zeggen niet veel mee bezig. ,,Ik doe het vooral voor mezelf: ik wil vooral genieten van alle uitdagingen en grenzen die ik steeds opzoek. Ook in China staat dat voorop.”
Iris van den Broek Mara Titarsolej is twijfel voorbij 
