Op weg naar de World Urban Games sprak ik voor het Noordhollands Dagblad met Paula Broersen.
Zij zal namens TeamNL deelnemen aan de eerste editie van de World Urban Games. Broersen doet mee bij het onderdeel parkour/freerunning.
Over specifieke resultaten durft freerunster Paula Broersen (26) nog niet na te denken. Nee, een goede run uitvoeren vindt ze veel belangrijker. Dat is dan ook waar ze zich vanaf vandaag op focust tijdens de eerste editie van de World Urban Games in Boedapest, een toernooi waarbij diverse urban sports op het programma staan.
Onder die sporten valt ook de discipline parkour, beter bekend als freerunning. Atleten in deze sport springen van het ene obstakel naar het andere, zwaaien aan rekstokken en maken salto’s. Alles voor dat ene doel: zo efficiënt, of zo snel mogelijk van punt A naar punt B komen. „Onze sport is jong en in ontwikkeling, vooral als het gaat om wedstrijden. In mei heb ik voor het eerst meegedaan aan een internationaal toernooi”, vertelt Broersen vanuit de Hongaarse hoofdstad.
Tijdens de World Cup in het Franse Montpellier eindigde ze destijds op de zevende plek op het onderdeel speed. Mede dankzij die hoge eindklassering staat ze nu op de World Urban Games, die duren tot en met zondag. Hier komt Broersen in actie op twee verschillende onderdelen: speed en style. „De namen zeggen het al: bij speed moet je zo snel mogelijk een parcours afleggen. Maar mijn favoriete onderdeel is style: daarbij krijg je negentig seconden de tijd om je kunsten te laten zien. Die worden dan gewaardeerd door een jury.”
Volgens de 26-jarige atlete lijkt style het meest op haar reguliere trainingssituatie. „Ik hou ervan om dingen te proberen en uitdaging aan te gaan. Dat is precies wat je doet bij dit onderdeel. Voor dit toernooi heb ik een run gecreëerd die binnen mijn eigen kunnen ligt en bij mijn eigen stijl past. Als ik die kan uitvoeren zoals ik dat voor ogen heb, dan is mijn toernooi geslaagd.”
Vooral die eigen stijl is volgens de Hoornse van groot belang. „Freerunning is een sport die je grotendeels voor jezelf doet. Je kiest zelf welke onderdelen je doet en gaat daarbij uit van je sterke punten.” Voor Broersen liggen die sterke punten vooral op het gebied van de zwaai elementen, rennen en landen. „Ik kan wel wat salto’s, maar niet heel veel. Tijdens mijn run probeer ik me vooral op een soepele manier over de obstakels te bewegen. Soms gooi ik er een salto tussendoor. Als ik het allemaal goed uitvoer, kan de waardering van de jury goed uitpakken.”
Broersen begon vijf jaar geleden met freerunning en is nu verslaafd aan de sport. „Je raakt nooit uitgeleerd. Dat past wel bij me: een leven lang leren. Ik werk namelijk als onderwijskundig adviseur aan het Leidsch Universitair Medisch Centrum”, zegt Broersen lachend.
Toch is het doorbreken van mentale barrières voor haar de grootste uitdaging. „Soms sta ik gewoon te huilen omdat ik iets niet durf. Als je het uiteindelijk dan toch doet, geeft dat zoveel zelfvertrouwen.” Dat zelfvertrouwen hoopt ze in Boedapest te kunnen gebruiken. „Ik ben er klaar voor en wil mijn beste runs laten zien. Als dat lukt is mijn belangrijkste doel bereikt”, besluit ze.
Evangelos Doudesis is nooit klaar met waterpolo 
