15 mei 2020

Sportjournalisten zonder sport: Rivkah op het Veld

Wekelijks langs de lijn en regelmatig op reis om verslag te doen van de grotere internationale toernooien. Als sportjournalist weet ik niet beter. Ook de planning voor 2020 zag er zo uit, met als klap op de vuurpijl de Olympische Spelen in Tokyo. Maar het coronavirus gooide roet in het eten. Het ene na het andere toernooi verdween van de kalender. Nu ik noodgedwongen thuis zit, begon ik me af te vragen hoe mijn collega’s hiermee omgaan. Ik besloot ze te bellen en schreef een reeks interviewverhalen voor het platform Vrouwen in Sport. 

Rivkah op het Veld

Sportjournalisten zonder sport: Rivkah op het Veld

Wekelijks langs de lijn en regelmatig op reis om verslag te doen van de grotere internationale toernooien. Als sportjournalist weet ik niet beter. Ook de planning voor 2020 zag er zo uit, met als klap op de vuurpijl de Olympische Spelen in Tokyo. Maar het coronavirus gooide roet in het eten. Het ene na het andere toernooi verdween van de kalender. Nu ik noodgedwongen thuis zit, begon ik me af te vragen hoe mijn collega’s hiermee omgaan. Ik besloot ze te bellen.

Deze week sprak ik met Rivkah op het Veld, presentatrice bij NOS Sport. Door de coronacrisis verdwenen er diverse toernooien uit haar werkagenda en is ze plotseling nog veel meer aangewezen op haar creativiteit.

Hoe ziet de komende periode er voor jou uit, Rivkah?

Het is nu veel rustiger dan normaal. Als je je bedenkt welke tijd van het jaar het is, dan zouden we normaalgesproken superdruk zijn met de ontknoping van de eredivisie, de voorbereidingen voor het EK voetbal, de Tour de France en de Olympische Spelen.

Nu die toernooien allemaal zijn verplaatst, ziet de komende periode er heel anders uit. In ons werk zijn we het wel gewend om keihard te hollen en dan weer even een periode stil te staan. Rond toernooien en in de zomers werken we veelal keihard, non-stop eigenlijk. Daarna zijn er vaak weer periodes waar we meer op adem kunnen komen. Dat is nu, onverhoopt natuurlijk, een beetje het geval.

Wat zijn de grootste veranderingen voor jou geweest?

Deze periode vraagt eigenlijk om een hele andere manier van werken. Als (sport)journalist leef je veelal in de waan van de dag.  het is een heel reactief beroep.

Je bent altijd afhankelijk van wat sporters doen en hoe een wedstrijd eindigt. Nu is dat natuurlijk veel minder het geval, omdat er (bijna) geen wedstrijden zijn. We moeten nu veel meer het heft in eigen handen nemen en op zoek naar onderwerpen en mogelijke verhalen. Ik merk dat dat veel creativiteit oplevert bij het maken van items of uitzendingen.

Naast het nieuws zijn jullie bij NOS Sport ook druk met allerlei archiefuitzendingen.. 

Elke zondagmiddag hebben we een archiefuitzending en die zijn ontzettend leuk om te maken of presenteren. Normaalgesproken heb je als sportjournalist nauwelijks tijd om terug te blikken op toernooien. Je gaat altijd door, door, door.

Ik had nooit verwacht dat ik afgelopen zondag gewoon lekker op de bank zou zitten om de ontknopingen van de eredivisie uit 2006, 2011 en 2016 terug te kijken. Dat kon door de huidige situatie echter plotseling wel.

Naar welke archiefuitzending kijk je het meeste uit?

Misschien wel naar die van aanstaande zondag. Dan gaan we terug naar de EK vrouwenvoetbal van 2017. We gaan terugblikken op het hele toernooi. Van de voorbereidingen, social media-video’s, de groepsfase-wedstrijden tot aan de finales en de huldiging in Utrecht.

Het wordt echt een complete terugblik, die ik mag presenteren. Ik ben hier met mijn collega’s ontzettend veel mee bezig geweest en vond het superleuk om deze uitzending te maken.

Het is extra leuk omdat ik er zelf het hele toernooi bij was en het EK eigenlijk nooit echt heb teruggezien. Komende zondag zal het de eerste keer zijn dat ik het toernooi, inclusief interviews en dergelijke, ga terugzien. Ik kijk er enorm naar uit.

In maart 2020 was je nog in Frankrijk om de Oranjeleeuwinnen te volgen. Had je verwacht dat dat voorlopig je laatste werktripjes zouden zijn?

Tijdens en na die periode is er heel veel veranderd. Het is heel gek om te zien hoe snel alles is omgeslagen. Begin maart was ik nog twee keer in Frankrijk. Het coronavirus speelde wel een beetje, maar er was absoluut nog geen sprake van of het wel verstandig was of ik zou gaan. Binnen anderhalve week ben ik twee keer op en neer naar Frankrijk geweest.

Binnen die periode is er heel veel veranderd. Langzaam maar zeker kwamen de eerste afgelastingen, zoals bijvoorbeeld de WK shorttrack. Daarna viel er steeds meer weg en inmiddels hebben we een grote, lege zomer.

Is er bij jullie op de redactie in Hilversum ook veel veranderd?

Zeker. Normaalgesproken zit de redactie stampvol tijdens de (wedstrijd)weekenden, maar nu wordt er veelal vanuit huis gewerkt. We zitten tijdens de weekenden nog met een handjevol mensen op de redactie. Er wordt veel schoongemaakt, we vergaderen niet meer in afgesloten ruimtes, houden afstand en wassen natuurlijk heel vaak onze handen.

Ook zijn er bijvoorbeeld glazen wanden in de regieruimtes geplaatst, zodat er voldoende bescherming en afstand is. Veel van de vergaderingen gebeuren digitaal en ik ben eigenlijk alleen op kantoor op de momenten dat het echt nodig is: voor de uitzendingen en de voorbereiding daarvan, bijvoorbeeld.

Wat mis je in deze periode het meeste op werkgebied?

Ik merk dat ik me wel redelijk goed kan aanpassen aan de huidige situatie, ik kan het best goed in perspectief zetten. Mijn schoonfamilie is Spaans en daar is de situatie veel erger. Hier hebben we nog relatief veel vrijheid.

Maar natuurlijk denk ik ook wel eens aan de dingen die ik normaalgesproken zou doen. Ik had heel veel leuke dingen op het programma staan met bijvoorbeeld het Nederlands elftal. Maar ik zou ook naar een handbalinterland gaan en naar de korfbalfinale.

Het is natuurlijk jammer dat dat wegvalt, maar er zijn ergere dingen op dit moment. Ik denk ook dat het allemaal nog wel even gaat duren voordat we weer naar toernooien kunnen gaan. We moeten bovendien ook realistisch zijn en niet denken dat alles straks ineens weer normaal is.

Ondertussen houd jij je naast je werk ook druk bezig met het maken van muziek..

Zeker weten. Nu ik wat meer thuis ben, heb ik ook meer tijd om er weer actief mee bezig te zijn. Zingen, gitaar spelen: ik vind het ontzettend leuk om te doen. Eigenlijk ben ik er mijn hele leven al mee bezig. Ik heb ook altijd in bandjes enzo gezeten en vind het gewoon heel leuk om het een en ander te delen op social media.

Zijn er nog sporters waarmee je wel eens samen zou willen zingen of jammen?

Haha, ik heb wel eens plannetjes gemaakt met Jackie Groenen. Zij zit op gitaarles. We houden beide heel erg van de muziek van Fleetwood Mac en ons idee was om dat ooit eens samen te spelen en te zingen. Misschien kan het als de quarantaine voorbij is…

Samenwerken?

Ik sta altijd open voor nieuwe samenwerkingen. Neem gerust contact met mij op en wie weet drinken we binnenkort een kop koffie om kennis te maken! 

Neem contact met mij op

Tweets

Contactgegevens

info@lisadeen.nl
KVK-nummer: 67666272

Volg mij op

Sportjournalisten zonder sport: Natasja Weber Natasja Weber Baku2015 Baku 2015 European Games