NED vs POR: #12 De begroeting… soms best wel awkward!

NED vs POR: de begroeting

Regelmatig vragen mensen me wat de grootste verschillen zijn tussen Nederland en Portugal. Natuurlijk zijn er verschillen die nauwelijks opvallen, maar er zijn ook dingen die zeer duidelijk zijn. In deze rubriek probeer ik de leukste, grappigste en misschien wel meest irritante verschillen op een rijtje te zetten.

Dit keer de begroeting. Want ja, ook dat is echt wel een beetje anders. In Nederland begroeten we elkaar met drie zoenen op de wang. Nou ja, eigenlijk ook weer niet altijd. Ik doe het bijvoorbeeld alleen bij (goede) vrienden of familieleden die ik lang niet heb gezien. Mensen die ik (nog) niet zo goed ken geef ik een hand of zeg ik netjes gedag.

En als ik iemand (bijna) dagelijks zie dan blijf ik diegene ook niet keer op keer begroeten met drie zoenen op de wang. Nee, doe maar normaal dan doe je al gek genoeg, toch? In Nederland groeten we elkaar dan gewoon met een enthousiaste ‘hoi’ of ‘hallo’ of soms een knuffel.

De begroeting

In Portugal gaat dat anders. Allereerst geven de Portugezen elkaar ‘maar’ twee zoenen op de wang (tja, waar is die derde eigenlijk voor nodig?). En dat doen ze ook nog eens heel vaak. Eigenlijk begroet iedereen elkaar met twee zoenen. Vrienden, maar ook onbekenden.

Het klinkt misschien gek, maar in Portugal is het heel normaal om ‘onbekenden’ te begroeten met twee zoenen. Best awkward eigenlijk, want ik weet vaak niet zo goed wat ik er nou weer mee aan moet. Als ik met Portugese vrienden over straat loop of ergens in een café zit komen we regelmatig bekenden tegen. En tja, zonder blikken en blozen zeggen die ‘onbekende’ Portugezen me dan gedag met twee zoenen op de wang. Om vervolgens weer over te gaan tot de orde van de dag.

Aankomst en afscheid

Nee, in Portugal zijn ze wat dat betreft niet afstandelijk. Ik wil niet zeggen dat Nederlanders dat wel zijn, maar ik vind het wel een grappig verschil qua begroetingen. De Portugezen hebben er in ieder geval geen moeite mee.

Als wij als Nederlanders iemand drie zoenen op de wang geven dan doen we dat bovendien alleen maar als we iemand bij aankomst zien. Bij het afscheid is het vaak een knuffel of gewoon een hand.

De Portugezen geven twee zoenen bij aankomst en bij het afscheid. Als je elkaar die dag al hebt gezien zoen je de tweede keer overigens niet opnieuw. Dat scheelt weer. Slechts in zakelijke omstandigheden schudden de Portugezen elkaar gewoon de hand. Overigens is het in Portugal bovendien niet ‘gek’ als mannen elkaar ook begroeten met zoenen.

Awkward!

Toch is het wel grappig, want stiekem ben ik nog steeds niet echt gewend aan deze manier van begroeten. Ik vind het soms nog een beetje overdreven, maar goed.

Wel ben ik inmiddels meer dan gewend aan de ’twee zoenen’ in plaats van drie. En tja, dat levert vaak nog wel eens awkward situaties op.

Als Nederlanders bij me op visite komen bijvoorbeeld. Of als ik in Nederland ben. Staan ze dan, met hun goede gedrag en drie zoenen terwijl ik na de tweede al stop. Oeps! Ach ja, het is niet het einde van de wereld, toch? Ik ben in ieder geval blij dat ik niet bij elk wissewasje iemand hoef te begroeten met twee zoenen (misschien toch een ‘voordeel’ van buitenlander zijn…).